eTwinning

Árlega er haldin stór eTwinning-ráðstefna þar sem starfsmenn frá öllum landskrifstofum koma saman ásamt kennurum, skólastjórnendum og starfsfólki úr menntamálaráðuneytum landanna. Síðastnefndu gestunum hefur verið boðið síðustu tvö ár og fer þeim fjölgandi löndunum sem eru með fulltrúa úr ráðuneytinu, en í ár voru þau um 30 sem tóku þátt í vinnustofu sem var helguð eTwinning og menntastefnu yfirvalda. Ísland var því miður ekki með fulltrúa að þessu sinni en við munum halda áfram samtali okkar við Menntamálaráðuneytið og stefnum á að einhver þaðan muni koma með okkur á næsta ári.

Ástæða þess að starfsfólki úr ráðuneytum er boðið að taka þátt er einfaldlega sú að markmið þeirra sem móta og þróa menntastefnu Evrópusambandsins eru skýr hvað varða eTwinning; verkefnið á að vera hluti af menntastefnu yfirvalda og einstakra skóla og kunnugt öllum þeim sem koma að kennslu og menntun í hverju landi. Í fyrstu kann þetta að hljóma óraunhæft markmið en þegar betur er að gáð sést að nú þegar hefur eTwinning náð ótrúlegri útbreiðslu. Yfir 6000.000 kennarar hafa skráð sig og milljónir nemenda tekið þátt í yfir 75.000 verkefnum. eTwinning hefur á rétt rúmum áratug náð að verða stærsta samstarfsverkefni í menntamálum í EvrópuÞað er því gríðarlegur fjöldi sem kemur að eTwinning í hverju landi og kemur því ekki á óvart að á ráðstefnunni, sem í ár var haldin Varsjá í Póllandi, voru þátttakendur yfir 600 talsins. Að þessu sinni fórum við fimm frá Íslandi, Sólveig og Þorsteinn frá íslensku landskrifstofunni, Rannís, Edda Ósk kennari í Norðlingaskóla, Már Ingólfur kennari í Vallaskóla á Selfoss, og Hálfdán Þorsteinsson skólastjóri Stóru-Vogaskóla en skólinn er einmitt einn fjögurra eTwinning-skóla á Íslandi.

Þátttakendur skráðu sig fyrirfram í þær ótalmörgu vinnustofur sem í boði voru, allt frá kennslufræðilegum umræðuhópum til vinnustofa um mikilvægi samstarfs í allri menntun. Allar vinnustofurnar áttu það sameiginlegt að tengjast eTwinning með einum eða öðrum hætti og markmið þeirra, líkt og með eTwinning yfir höfuð, var að efla skólasamstarf í Evrópu, auka víðsýni nemenda og bæta menntun almennt.

Ferðin var lærdómsrík og vel heppnuð. Hópurinn var sammála um að margt áhugavert hafi þar farið fram sem mun, í gegnum íslensku þátttakendurna, smjúga inn í skólakerfið og gera þar litlar en mikilvægar breytingar.

eTwinning ráðsetfna var haldin dagana 19.-21. október undir heitinu ,,Digital Game-Based Learning in the classrom“ í Lúxemborg. Það var ekki hægt að komast til Lúxemborgar þann 19. ef maður tók flug samadægurs frá Íslandi, fór ég því til Frankfurt 18. október og áfram til áfangastaðar sama dag.  Á föstudaginn sl. labbaði ég í miðbænum og  mætti  á ráðstefnuna. Það var kynning um notkun tölvuleikja í kennslu. Eftir það var hópnum skipt í fimm lítla hópa og fengu allir hóparnir tækifæri til að fara á 5 mismunandi stöðvar þar sem allskonar áhugaverð tæki og stafrænir leikir voru kynnt og prófuð. Dagskráin lauk með kvöldmat í hótelinu.

Laugardaginn 20. okt. byrjuðum við snemma og mættum í „Convention hall“ eftir smá kynningu um „storytelling“ var gefið tækifæri til að velja stöðvar eftir áhugasviði og að tala við hugsanlega samstarfsaðila. Ég komst strax í samband við kennara frá Réunion eyju (Frakkland), Tékklandi, Grikklandi og Litháen. Míkið hugmyndaflæði fór í gang. Næst var rætt um hverning og hvenær verkefnið mundi fara af stað. Etwinning verkefnið okkar heitir „Memory Beyond Borders“. Sama kvöld var stafrænn leikur „escape room“ skipulagður fyrir okkur sem var mjög skemmtilegur og við löbbuðum míkið um miðbæinn og enduðum á  fínum veitingastað fyrir kvöldmatin. Á sunnudags morgninum 21. október var verkefnið kynnt og við lögðum af stað heimleiðis eftir hádegið.   

M. Azfar Karim, umsjónarkennari við Grunnskólinn Hellu

Við vorum þrjár sem fórum á þessu ráðstefnu frá Íslandi, Anna María Þorkelsdóttir (Hörðuvallaskóla - áður Hólabrekkuskóla), Ágústa Guðnadóttir (Kópavogsskóla) og Kristvina Gísladóttir (Varmahlíðaskóla).

Dagskráin byrjaði eftir hádegi á mánudeginum með mat og leikjum til að hrista hópinn saman. Þarna voru komnir fulltrúar frá öllum Noregi, Svíþjóð, Finnlandi og Danmörku auk okkar. Við fengum kynningu á eTwinning og hvað það stendur fyrir og eftir kaffi hélt Thorkild Hanghøj lektor við Álaborgarháskólann í Kaupmannahöfn fyrirlestur um gildi tölvuleikja fyrir nám nemenda. Hann fór m.a. í gegnum hvernig það að hanna eigin tölvuleiki geta aukið 21. aldar hæfni nemenda. Við fórum svo öll saman út að borða um kvöldið á ítalskan veitingarstað. Þar var búið að merkja hvar við áttum að sitja, þannig að við íslendingarnar (sem var fámennasti hópurinn) sátum allar á sitthvoru borðinu, á meðan Danirnir náðu að fjölmenna á borðin, enda lang stærsti hópurinn þarna.

Á þriðjudeginum fórum við með lest í Álaborgarháskólann í Kaupmannahöfn. Þar hittum við fyrir Thorkild aftur Stine Ejsing-Dunn sem er, eins og hann lektor við skólann. Hún kenndi okkur allt um Hönnunar hugsunina (Design Thinking). Eftir hádegismat fengum við að prófa sjálf að nýta þessa fræði, þegar við fórum í hópa og áttum að vinna með hinn þekkta leik Myllu. Fyrst greinum við kosti og galla hennar og smá saman breyttum við leiknum, þannig að hann áttu þrír aðilar að geta spilað í einu. Úr þeirri vinnu komu hóparnir allir með mjög mismunandi útfærslur sem var skemmtilegt að prófa.

Við fórum líka í hópa til að finna okkur samstarfsaðila frá hinum þátttökulöndunum og fengum allar tengiliði sem við munum vera í sambandi við í vetur. Verkefnin eru mismunandi en snúast öll um að kenna nemendum að nota það sem við lærðum á námskeiðinu.

Eftir þessa smiðju fengum við siglingu í höfninni í Kaupmannahöfn og gengum aðeins um Nyhavn og nágrenni. Svo skemmtilega vildi til að þegar við stóðum og fengum fræðslu um konungshöllina gekk franska forsetafrúin framhjá okkur, brosti til okkar og veifaði. Það var mjög óvænt og öðruvísi. Um kvöldið fórum við út að borða aftur saman og svo fórum við á Spilcafé, þar sem við prófuðum ýmis spil með aðstoð fólksins sem vinnur þar. (Bastardcafe.dk)

Á miðvikudeginum vorum við að mestu í því að vinna með nýju samstarfsaðilunum okkar. Við ákváðum hugmynd og “pitchuðum” hana svo fyrir alla nærstadda. Í hádeginu fórum við saman út að borða og eftir það fór fólk að snúa aftur til síns heima og við flugum heim um kvöldið.

Við þökkum kærlega fyrir þetta tækifæri:)

Með bestu kveðju,     

Anna María, Ágústa og Kristvina.

Ég fór á eTwinning tengslaráðstefnu í Lúxemborg 19. – 21. október.  Til að vera komin í tæka tíð ferðaðist ég til Lúxemborgar fimmtudaginn 18. október og valdi ég að fljúga til London og þaðan til Lúxemborgar. Ferðalagið gekk mjög vel og ég var komin á hótelið þar sem allir ráðstefnugestirnir gistu fyrir kvöldmat. Á ráðstefnunni voru um 60 manns.

Ég vaknaði snemma á föstudeginum og fór út að ganga. Ég gekk um borgina og skoðaði eins mikið og ég gat en að mínu mati er Lúxemborg mjög falleg borg og það var einstaklega gaman að fá tíma til að skoða borgina.

Ráðstefnan hófst klukkan 14 á föstudeginum með smá opnunarræðu og tveimur erindum um hvernig hægt er að nota stafræna leiki í kennslu en yfirskrift tengslaráðstefnunnar var „Digital Game-Based Learning in the classroom“. Að þessum erindum loknum var okkur skipt upp í hópa og við fórum á mismunandi stöðvar þar em okkur gafst tækifæri á að spjalla saman og skoða mismunandi stafræna leiki sem hægt er að nýta í kennslu. Deginum lauk með sameiginlegum kvöldverði á hótelinu.

Á laugardeginum þurftu allir að vera tilbúnir í anddyri hótelsins klukkan 8:30 og fóru flestir með rútu í salinn sem við vorum í þann daginn. Ég og þrjár aðrar ákváðum að fá okkur ferskt loft og ganga að ráðstefnusalnum. Dagurinn hófst svo á kynningu um stafræna sögugerð og eftir það fórum við í hópa út frá áhugasviði. Í áhugasviðhópunum spjölluðum við saman og úr varð að það mynduðust minni hópar sem hófu að vinna að sínu eTwinning verkefni. Ég er í 5 landa hópi og nýttum við þann tíma sem við höfðum á laugardaginn í að skipuleggja verkefnið okkar og gekk það vel. Þegar vinnustofunni lauk ákvað ég að ganga aftur á hótelið en mig langaði að fá tækifæri til að ganga ofan í gilið sem er í borginni, ég sá sannarlega ekki eftir þeirr gönguferð. Allur hópurinn hittist svo að nýju klukkan 17:30 í bænum og þar fórum við í stafrænan útileik (escape room) sem var mjög skemmtilegur. Hópnum var skipt í minni hópa og fékk svo hver hópur einn iPad og ýmsa fylgihluti sem nýta þurfti til að leysa þrautir og bjarga heiminum. Við enduðum svo á veitingastað þar sem allir hóparnir komu saman og borðuðum kvöldmat.

Á sunnudeginum vorum við einungis á hótelinu. Við fengum tíma til að klára verkefnið okkar og skrá það. Ég og hópurinn minn náðum að fullklára verkefnið og ég og samstarfsaðili frá Slóveníu skráðum verkefnið inn í gagnagrunn eTwinning. Þegar undirbúningstíma var lokið voru allir hóparnir með stutta kynningu á verkefnunum sínum. Það var gaman að sjá hve fjölbreytt verkefnin voru. Undir hádegi lauk ráðstefnunni með stuttri ræðu og fljótlega eftir það kvöddumst við öll og hver og einn hélt heim á leið.

Allt utanumhald og skipulag varðandi ráðstefnuna var til fyrirmyndar og það var einstaklega ánægjulegt að fá tækifæri til að fara á eTwinning ráðstefnu og algjör bónus að ráðstefnan var í landi sem ég hafði ekki heimsótt áður.

Ragna Gunnarsdóttir, umsjónarkennari í Flataskóla

 eTwinning ráðstefna í    

    Róm, maí 2018

13.maí lögðum við fimmmenningarnir ég (Elín Þóra Stefánsdóttir), Helga María Guðmundsdóttir, Flataskóla, Kristín Helgadóttir, Leikskólanum Holti, Svava Bogadóttir, Stóru-Vogaskóla og Guðmundur I. Markússon frá landskrifstofunni af stað frá Keflavík. Flugið gekk allt eins og í sögu og lentum við í Róm þar sem stór leigubíll beið okkar. Flugvöllurinn er aðeins um 14km fyrir utan borgina og var því gott að sjá fyrir sér hótelrúmið eftir langan ferðadag.

 Þegar leigubíllinn renndi upp að hótelinu kom starfsmaður hlaupandi út og sagði að við þyrftum að fara á annað hótel í sömu keðju.  Leigubílstjórinn skutlaði okkur þangað og leist okkur ekkert sérlega vel á aðkomuna, þröngt og dimmt húsasund, en fórum samt inn.  Þar kannaðist enginn við neitt.  Þar sem að klukkan var orðin um eitt ákváðum við að gista þarna eina nótt og sjá til um morguninn.

Morguninn kom í ljós að leigubílstjórinn hafði farið með okkur á vitlaust hótel. Við röltum því yfir á rétta hótelið sem var í göngufæri.

Þennan dag höfðum við dálítinn tíma til að skoða okkur um í borginni, við vorum jú alveg í miðbænum og ekki langt að ganga milli áhugaverðra staða. Hlutirnir sem við skoðuðum voru Pantheon, sem er elsta heila bygging í Róm, kirkja og sögulegt grafhýsi, Colosseum, Rómönsku minjarnar og fleira.

Eftir hádegið hófst svo ráðstefnan og var yfirskrift hennar 

“Eflum eTwinning skóla: Leiðum, lærum og deilum” og stóð hún yfir 14.-16. maí

Ráðstefnan var fyrst og frems fyrir þá skóla  sem hlotið hafa viðurkenninguna “eTwinning skóli”, en hún byggist á öruggri netnotkun og breiðri þátttöku í eTwinning og alþjóðasamstarfi, þ.e. að þátttakan byggi ekki á framtaki einstakra kennara heldur sé markviss, njóti stuðnings skólastjórnenda og nái til fjölda nemenda.  Í vor hlutu 1211 evrópskir skólar þennan titil, en aðeins fjórir á Íslandi. Að gerast eTwinning skóli er liður í skólaþróun. Fyrir utan að eflast enn frekar í notkun upplýsingatækni og alþjóðasamstarfi hafa eTwinning skólar tækifæri til að styrkja starfsþróun kennara og skólastjórnenda auk alþjóðatengsla skólans.

Um 250 manns af 35 þjóðernum tóku þátt á ráðstefnunni, flestir skólastjórnendur.

Ráðstefnan hófst á því að við vorum boðin velkomin af yfirvöldum menntamála á Ítalíu. Þar talaði m.a. Sara Pagliai sem er yfirmaður Erasmus +. Hún lagði mikla áherslu á að komið verði inn Evrópuvitund hjá grunnskólanemendum . Cécile Le Clercq frá Evrópsambandinu sagði að með nýrri áætlun kæmi a.m.k. helmingi meira fjármagn til samskiptaverkefna.

Á ráðstefnunni voru þrír aðalfyrirlestrar:

Patricia Wastiau er aðalráðgjafi rannsókna hjá, European Schoolnet í Brussel. Hennar fyrirlestur hét ,,Shared Leadership: a mindset and tool to empower eTwinning schools. (Sameiginleg stjórn: hugsunarháttur og tól til eflingar etwinningskóla) Hún talaði um að það væru ekki bara skólastjórnendur sem væru leiðtogar í skólunum, heldur hver sá sem leggur krafta sína í þróun í skólastarfi.

Annar fyrirlesari var Paul Downes, aðstoðarprófessor í menntunarsálfræði, og stjórnandi Educational Disadvantage Centre, Dublin City University. Hans erindi  hét ,,Developing a whole school approach for promoting inclusive systems in and around schools: Some issues

for eTwinning?   (þróun á nálgun skóla á vellíðan og vilja barna til að stunda frekara nám). Þar ræddi hann um brottfall nemenda úr skólakerfinu vegna svefnleysis, eineltis og brotinnar sjálfsmyndar vegna lélegra einkunna. Hann vitnaði í íslenska rannskókn þar sem kemur fram að íslendingar séu mjög seinir miðað við aðrar þjóðir að bregðast við brottfalli. Hann sagði að eTwinning hjálpaði nemendum að tengjast út í veröldina, yki lýðræði og leið til að tjá sig. Sameiginlegt skólum sem eru með lítið brottfall er að þar eru gerðar miklar væntingar til nemenda og auk þess er þar mikið lýðræði.

Angelo Paletta, aðstoðarprófessor við Department of Management, Università di Bologna, var þriðji fyrirlesarinn. Hans erindi hét Distributed Leadership, school improvement and student learning.  (leiðtogastöðum skipt upp, framfarir í skóla og lærdómi nemenda).

Öll þessi erindi voru mjög áhugaverð og þess virði að skoða greinar eftir þetta fólk eða hlusta á þá eigir þú kost á því.

Á ráðstefnunni voru líka  20 mismunandi vinnustofur, þar voru lítil erindi og síðan vann fólk saman í litlum hópum.  Þessum vinnustofum var skipt upp í fjórar lotur þ.a. hver og einn gat einungis valið fjórar vinnustofur. Í þessum vinnustofum nær fólk gjarnan að mynda tengsl við einstaklinga í Evrópu sem oft leiða til frekari samvinnu síðar meir.

Einn af síðustu liðunum voru pallborðsumræður þar sem sátu fyrir svörum kennarar, aðstoðarskólastjórar og skólastjórar sem allir höfðu eTwinning að ástríðu og höfðu sumir verið með frá upphafi 2005.  Sérstaklega þótti mér tilfinningarþrungið að heyra Laura Maffei ítalskan kennara segja frá baráttu sinni fyrir eTwinning innan skólans og öllum þeim steinum sem hún þurfti að velta frá á veginum.

 Helstu skilaboð ráðstefnunnar voru að skólastjórnendur séu í lykilstöðu til þess að efla þátttöku skóla í eTwinning; að leiðtogahlutverk verði að vera dreifð og verði að byggjast á öllum skólanum, frá nemendum, kennurum og stjórnendum (shared/distributed leadership); að lokum hvatti Anne Gilleran, stjórnandi kennslufræða eTwinning, fulltrúa skólanna til dáða: eTwinning skólar munu breyta kerfinu.

Heim ferðin gekk  að óskum með þremur flugum og lestar og rútuferðum mlli flughafna í London. 

Elín Þóra Stefánsdóttir, etwinningsendiherra.